به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

سرطانی که تشخیص زودهنگام آن ممکن نیست!

تاریخ انتشار: ۲۷ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۲۸۳۴۹

روز جهانی سرطان پانکراس ابتکار ائتلاف جهانی است که با هدف نجات میلیون‌ها نفر از مرگ قابل پیشگیری، افزایش آگاهی و آموزش درباره این بیماری، تحت فشار قرار دادن دولت‌ها و مسئولان برای اقدام در این زمینه و افزایش نرخ درمان پنج‌ساله این بیماری تعیین شده است، چراکه بیماران مبتلا به سرطان پانکراس تنها در مراحل پیشرفته بیماری متوجه آن می‌شوند و درمان سرطان در مراحل پایانی دشوار و حتی ناممکن است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تاریخچه سرطان پانکراس

کالبدشناس ایتالیایی «جیووانی باتیستا مورگانی» در سال ۱۷۶۱ بزرگ‌ترین اثر خود را با عنوان «درباره جایگاه و علل بیماری‌ها با استفاده از کالبدشناسی» منتشر کرد که شامل دوره‌های جدید پزشکی و علوم تشریحی بود. وی در این اثر به توصیف سرطان پانکراس نیز پرداخت، اما به‌دلیل فقدان دسترسی به ارزیابی‌های میکروسکوپی در آن زمان، تشخیص چندان مشخص نبود.

پس از آن در ۱۸۵۸، پزشک آمریکایی «یاکوب مندز دا کاستا» با مطالعه کتاب جیووانی به اولین ارزیابی میکروسکوپی آدنوکارسینوم پرداخت که بعد‌ها سرطان پانکراس نام گرفت و آن را به‌عنوان یک بیماری واقعی شناسایی کرد. جراح ایتالیایی «الساندرو کودیویلا» در ۱۸۹۸ موفق به جراحی یک تومور در پانکراس شد، ولی بیمار زنده نماند و پس از آن «ویلیام استوارت هالستد» از بیمارستان جانز هاپکینز اولین رزکسیون (برداشتن همه یا بخشی از یک بافت بدن) موفقیت‌آمیز سرطان پانکراس را انجام داد.

حقایقی درباره سرطان پانکراس

تشخیص زودهنگام سرطان پانکراس امکان‌پذیر نیست و ناملموس بودن علائم آنکه ممکن است تنها شامل کاهش وزن، کاهش اشتها و حالت تهوع باشد. با این وجود در سراسر اروپا تنها شش سازمان به تحقیق، بررسی و درمان بیماران مبتلا به سرطان پانکراس اختصاص دارد.

در حال حاضر ۸.۲ میلیون نفر در جهان به‌دلیل ابتلاء به سرطان پانکراس جان خود را از دست می‌دهند که چهار میلیون نفر از آن‌ها شامل افراد ۳۰ تا ۶۹ سال با مرگ نابهنگام روبه‌رو می‌شوند. سالانه ۴۶۹ هزار مورد به آمار مبتلایان به سرطان پانکراس اضافه می‌شود که این امر آن را به چهاردهمین سرطان شایع دنیا تبدیل می‌کند. با این وجود بسیاری از مردم جهان چیزی در مورد این بیماری نمی‌دانند چراکه سرطان پانکراس بسیار کم مورد توجه قرار گرفته است.

اختصاص بودجه ناکافی به این سرطان باعث شده است که مبارزه با آن بسیار دشوار باشد تا جایی که نرخ بقای آن بین سه تا هشت درصد تعیین شده است. نرخ بقا یا میزان بازماندگان سرطان پانکراس به‌رغم افزایش نرخ بقای کلی سرطان در جهان از دهه ۱۹۶۰ راکد بوده است و این سرطان هفتمین علت مرگ‌ومیر ناشی از سرطان محسوب می‌شود.

نرخ بروز سرطان پانکراس در میان کشور‌ها به‌طور چشم‌گیری متفاوت است. روند کلی نرخ بروز بیشتر در کشور‌های توسعه‌یافته نسبت‌به کشور‌های فقیر ثابت می‌کند در کشور‌هایی که شاخص توسعه انسانی بالاتری دارند، شیوع سرطان پانکراس در میان مردان و زنان بیشتر است.

سرطان پانکراس اغلب در مراحل اولیه هیچ علامت یا نشانه‌ای ندارد و همین امر تشخیص زودهنگام آن را دشوار می‌کند. در حال حاضر هیچ روش استاندارد غربالگری یا آزمایش تشخیص زودهنگامی برای این بیماری موجود نیست. برای پیشرفت‌های موجود نیز بودجه بیشتری مورد نیاز است چراکه دانش یکی از بهترین ابزار‌ها برای مبارزه با سرطان کشنده پانکراس به‌شمار می‌رود.

غربالگری سرطان پانکراس یک گام اساسی در جهت شناسایی زودهنگام آن است که این اقدام نیاز به افزایش آگاهی عمومی و درک این بیماری دارد و این حقیقت که افزایش درک و آگاهی از سرطان پانکراس در میان مردم، جامعه پزشکی و دولت‌ها، همچنین سرمایه‎‌گذاری روی تشخیص زودهنگام آن امکان نجات افراد بیشتری را به‌واسطه جراحی فراهم می‌آورد که در حال حاضر تنها راه درمان سرطان پانکراس است، اهمیت تعیین روزی به‌عنوان روز جهانی سرطان پانکراس را بسیار پررنگ می‌کند.

روز جهانی سرطان پانکراس ۲۰۲۲

روز جهانی سرطان پانکراس فرصتی ایده‌آل برای انتشار اخبار و افزایش آگاهی در مورد پیشگیری و درمان مربوط به این بیماری و شناساندن آن به عموم مردم است. دلیل تعیین آن نیز همین امر اعلام شده است که به پایین آمدن آمار مرگ‌ومیر ناشی از سرطان پانکراس کمک کنند.

شش قاره، ۳۰ کشور و بسیاری از سازمان‌های بهداشتی سراسر جهان در این روز دست‌به‌دست هم می‌دهند تا به‌عنوان مأموریتی برای نجات جان انسان‌های بیشتر به ترویج اقدامات لازم برای آگاهی از عوامل خطر، علائم، درمان و نیاز فوری به تشخیص زودهنگام سرطان پانکراس بپردازند و نیاز به بودجه و تحقیقات بیشتر برای آن را برجسته‌سازی کنند.

شعار روز جهانی سرطان پانکراس سال ۲۰۲۲ «زمانش فرا رسیده است» تعیین شده که نشان‌دهنده فوریت بیدار کردن توده‌ها و نخبگان در مورد سرطان پانکراس به‌واسطه گسترش آگاهی و حمایت از تشخیص زودهنگام آن از طریق غربالگری است. هدف از آن نیز تبدیل دهه جاری به دهه تغییر است تا نرخ بقای پنج‌ساله بیماری را تا سال ۲۰۳۰ به ۱۳ درصد ارتقا دهد.

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی کلينيک

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: سرطان پانکراس تشخیص زودهنگام آن سرطان پانکراس کشور ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۲۸۳۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بیماری ترانه علیدوستی چیست؟ / همه چیز درباره سندرم «درِس»

آفتاب‌‌نیوز :

حتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامد‌های طولانی مدت سندرم درِس DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندام‌ها و ایجاد اختلالات خودایمنی...

بثورات دارویی همراه با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک یا سندرم DRESS یک واکنش حساسیت شدید به برخی از انواع دارو‌ها به شمار می‌رود. علائم این بیماری شامل تورم پوستی، تب، ناهنجاری‌های خونی و درگیری اندام‌های مختلف است.

متخصصین این آلرژی نادر دارویی را به طور بالقوه تهدید کننده زندگی می‌دانند که به دنبال واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن به برخی دارو‌ها رخ می‌دهد. علائم ممکن است هفته‌ها پس از شروع داروی مشکل زا توسط فرد تظاهر یابند. درمان اغلب شامل قطع دارو‌های مشکوک و استفاده از دارو‌های تعدیل کننده سیستم ایمنی به منظور کاهش علائم است.

سندرم دِرِس

سندرم DRESS که تحت عنوان سندرم ازدیاد حساسیت القا شده به وسیله دارو (DIHS) یا سندرم حساسیت به دارو نیز شناخته می‌شود، یک واکنش شدید به تعدادی از دارو‌های تجویزی است. متخصصین سندرم DRESS را در قالب یک واکنش ازدیاد حساسیت نوع ۴ طبقه بندی می‌کنند. این واکنش دارویی جدی، پوست و سایر اندام‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد و میزان مرگ و میر آن تا ۱۰ ٪ گزارش شده است.

بر اساس گزارش هیئت آمریکایی استئوپاتیک پوست، بروز کلی سندرم DRESS غیرمعمول است و ریسک ابتلا از ۱ در هر ۱۰۰۰ تا ۱ در هر ۱۰۰۰۰ نفر پس از قرار گرفتن در معرض دارو‌های محرک متغیر است. این بیماری معمولا ظرف ۲ تا ۶ هفته پس از اولین مواجهه فرد با دارو رخ می‌دهد و باعث ایجاد ویژگی‌های مشخص و در عین حال متغیری می‌شود که بر پوست و اندام‌های متعدد تاثیر می‌گذارند.

سندرم «درِس» چرا ایجاد و چگونه درمان می‌شود، عوارض ماندگار آن کدام‌هاست؟ (عصرایران)

علل

سندرم DRESS به دلیل واکنش بیش از حد سیستم ایمنی رخ می‌دهد که شامل فعال شدن سلول‌های T سیستم ایمنی و آزاد شدن سیتوکین‌ها است. با استناد به مقاله‌ای که از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی است، دارو‌های رایج مرتبط با این سندرم عبارت اند از:

- دارو‌های ضد تشنج

- دارو‌های ضد ویروس

- آنتی بیوتیک‌ها

- آلوپورینول

- مگزیلتین

- تثبیت کننده‌های خلق و خو و دارو‌های ضد افسردگی

- عوامل بیولوژیک

شواهد همچنین حاکی از آن است که عوامل دیگری نیز در این امر نقش دارند:

- استعداد ژنتیکی برای ابتلا به سندرم DRESS

- ناتوانی کبد در متابولیسم برخی دارو‌ها

فعال شدن مجدد برخی ویروس‌ها مانند ویروس اپشتین-بار (EBV) یا هرپس ویروس انسانی ۶ (HHV ۶)

علائم

برخی از افراد ممکن است به سندرم DRESS به عنوان یک واکنش چند سیستمی نگاه کنند. این موضوع بدین واقعیت اشاره دارد که بیماری مذکور می‌تواند علائم مختلفی به همراه داشته باشد. هرچند بیماران ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کنند، نام DRESS از مشخصه تعداد ائوزینوفیل‌های بالا، معروف به ائوزینوفیلی، و علائمی که معمولا در بدن ظاهر می‌شوند، گرفته شده است.

علائم معمول سندرم DRESS عبارت اند از:

- تب

- بثورات پوستی یا جوش

- ائوزینوفیلی

- لنفوسیتوز آتیپیک

- تورم غدد لنفاوی

التهاب اندام‌های داخلی

تشخیص

سندرم DRESS می‌تواند با علائم مختلف تظاهر یابد که آن را مشابه بیماری‌های دیگر از جمله سلولیت، هپاتیت ویروسی و لوپوس اریتماتوز سیستمیک می‌سازد. به همین دلیل این بیماری با احتمال بالا برای تشخیص اشتباه رو به رو است.

به منظور تشخیص سندرم DRESS، فرد باید معیار‌های زیر را داشته باشد:

- سابقه بستری شدن در بیمارستان

- راش حاد

- واکنشی که احتمالا مرتبط با دارو است

علاوه بر این، سه مورد از چهار فاکتور زیر نیز باید وجود داشته باشند:

- تب بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد

- بزرگ شدن غدد لنفاوی حداقل در دو محل

- درگیری حداقل یک اندام داخلی

- ناهنجاری در شمارش سلول‌های خونی

در این میان محققان ژاپنی نیز مجموعه‌ای از معیار‌ها را پیشنهاد کرده اند که مشابه هستند، اما شامل فاکتور خاص فعال سازی مجدد HHV ۶ هم می‌شود.

سندرم «درِس» چرا ایجاد و چگونه درمان می‌شود، عوارض ماندگار آن کدام‌هاست؟ (عصرایران)

درمان

تشخیص زودهنگام و قطع فوری دارو از مهمترین عوامل در درمان این بیماری به شمار می‌روند. این رویکرد ممکن است برای رفع علائم و هرگونه ناهنجاری خونی و همچنین جلوگیری از پیشرفت بیماری کافی باشد.

پس از این مرحله، درمان عمدتا حمایتی است و شامل مدیریت و تسکین علائم می‌شود. گزینه‌های مطرح می‌توانند متشکل از جایگزینی مایعات، تنظیم دما، تغذیه مناسب، مراقبت از زخم و کنترل عفونت باشند. سایر اقدامات حمایتی هم به اندام‌های آسیب دیده بستگی دارند.

کورتیکواستروئید‌های سیستمیک پرکاربردترین درمان برای این بیماری هستند. با این حال، هنوز هیچ اتفاق نظری در مورد دوز ایده آل، زمان و مسیر تجویز وجود ندارد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ که از طریق سری مجلات انتشارات جان وایلی و پسران قابل دسترسی است، نشان داد که کورتیکواستروئید‌های سیستمیک می‌توانند به طور موثر در مراحل اولیه بیماری اقدام به مدیریت آن کنند.

علاوه بر این در مطالعه‌ای دیگر از ناشر بریتانیایی بایومد مرکزی در سال ۲۰۱۸ مشخص شد که ترکیبی از پالس تراپی کورتیکواستروئیدی و کورتیکواستروئید‌های خوراکی، یک درمان موثر برای بیماری محسوب می‌شود.

سایر درمان‌های موثر عبارت اند از:

- سرکوب کننده‌های سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین

- کورتیکواستروئید‌های موضعی برای تسکین بثورات پوستی

- ایمونوگلوبولین داخل وریدی

پلاسمافرزیس

عوارض

حتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامد‌های طولانی مدت سندرم DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندام‌ها و ایجاد اختلالات خودایمنی.

یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۵ نشان داد که اکثر افرادی که از سندرم DRESS بهبود یافته اند به بیماری‌های جدیدی مبتلا شده اند. بر اساس پژوهشی دیگر در سال ۲۰۱۷، بیماری‌های تیروئید مانند بیماری هاشیموتو، بیماری گریو، و تیروئیدیت بدون درد از جمله شایع‌ترین عوارض طولانی مدت سندرم DRESS هستند.

آسیب اندام ناشی از سندرم DRESS نیز با عوارض طولانی مدت همراه است. افرادی که آسیب شدید کبدی دارند، ممکن است به پیوند کبد نیاز داشته باشند. علاوه بر این افرادی که بیماری کلیوی زمینه‌ای دارند نیز ممکن است به همودیالیز طولانی مدت نیاز داشته باشند.

بیماری‌های عفونی یکی دیگر از عوارض شایع مرتبط با سندرم DRESS هستند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۳ نشان داد افرادی که تحت درمان با کورتیکواستروئید قرار گرفته اند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های عفونی مانند هرپس و ذات الریه باشند.

تمامی این مطالعات از طریق کتابخانه ملی پزشکی آمریکا در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته اند.

منبع: عصرایران